o nas

Naszym celem jest wszechstronny rozwój dzieci i młodzieży.

Staramy się pomagać liderom organizacji społecznych, nauczycielom, dyrektorom szkół i placówek edukacyjnych oraz tym wszystkim, którym zależy na rozwoju młodych ludzi, by stawali się osobami odpowiedzialnymi, twórczymi, aktywnie kształtującymi własne życie i środowisko lokalne. Wsparcie, którego udzielamy, to z jednej strony animowanie współpracy zainteresowanych osób z ekspertami oraz z przedstawicielami władz samorządowych i administracji publicznej, organizowanie szkoleń, konferencji i forów, a z drugiej - wsparcie finansowe przeznaczone na realizację konkretnych inicjatyw.

Najwięcej możliwości skorzystania z naszych zasobów daje udział w programach i projektach. Dzięki współpracy z ekspertami różnych dziedzin i lokalnymi partnerami, a także opierając się na wynikach aktualnych badań dotyczących dzieci i młodzieży staramy się, by nasze programy odpowiadały na najważniejsze wyzwania i potrzeby. Bardzo ważny jest dla nas głos młodych uczestników programów. Ich opinie znacząco wpływają na doskonalenie naszej oferty. Zależy nam na tym, by poprzez udział w programach Fundacji młodzi ludzie mogli rozwijać się zarówno intelektualnie i fizycznie jak również, by rozwijali swoje kompetencje społeczne. Jesteśmy przekonani, że w ten sposób wzrastają ich szanse na sukces edukacyjny, społeczny, zawodowy i życiowy.

W naszej pracy staramy się patrzeć na dzieci i młodzież przez pryzmat ich środowisk lokalnych. Dzięki temu możemy skuteczniej przyczyniać się do wyrównywania szans dzieci i młodzieży, które pochodzą z terenów i środowisk gdzie ich sytuacja jest trudna.

Fundacja powstała w 1992 roku.

 

Statut Polskiej Fundacji Dzieci i Młodzieży

 

 


 

Z głębokim smutkiem żegnamy Wandę Chotomską, wieloletnią Prezes Polskiej Fundacji Dzieci i Młodzieży, pisarkę, autorkę wierszy i opowiadań dla dzieci i młodzieży, damę Krzyża Komandorskiego Orderu Odrodzenia Polski i Orderu Uśmiechu.

Od dwudziestu pięciu lat była zaangażowana w działalność Fundacji, zawsze służyła nam swoją niezwykłą wiedzą i doświadczeniem, nieustannie mogliśmy liczyć na Jej radę, przyjaźń i poczucie humoru. Do końca aktywnie uczestniczyła w życiu Fundacji i jej pracach na rzecz dzieci i młodzieży. Będzie nam Jej bardzo brakować.

 

Przypominamy jeden z tekstów Pani Prezes napisany dla Fundacji:

Samodzielność - to nie samotność

    - Wierszem lepiej, wierszem na skróty, wiersz łatwiej
zapamiętać - dzielił się ze mną swoimi doświadczeniami
Miron Białoszewski w czasach, kiedy pracowaliśmy razem
i sygnowaliśmy nasze wspólne wierszowanki skrótem -
Wanda Miron.

    I chociaż po paru latach nasza spółka rymarska
przestała istnieć, została pamięć. Na całe dalsze życie i
na całe dalsze, samodzielne już pisanie. Że wierszem
szybciej, lepiej. I że - najlepiej razem.

    Śpiewająco to zapamiętałam, bo te dwa słowa stały się później
tytułem i refrenem jednej z moich piosnek. Piosenka
funkcjonuje do dziś, a dzieciaki, które ją śpiewają,
zgadzają się ze mną, że -

         - Kiedy jesteś sam jak palec
        świat wygląda dość paskudnie,
        bo o smutki dużo łatwiej,
        a o radość - znacznie trudniej.
        Najlepiej razem, najlepiej razem
        cieszyć się książką, piosenką, obrazem...

    Uff! Ale mi się zebrało na wspominki. Przepraszam, że
ja tak ciągle o sobie... Przepraszam? Zaraz, zaraz -
napisałam - "przepraszam", ale kogo ja mam właściwie
przepraszać? Kogo i za co?

    Siebie - że mam co wspominać? Że przez tamte lata
wspólnej pracy nauczyłam się samodzielności i zrozumiałam,
że samodzielność to nie samotność? Czy może
Was mam przepraszać za to, że dzielę się swoimi
doświadczeniami już nie tylko słowem
pisanym, ale i gadanym?
Ze wszystkimi się dzielę. Z całą załogą naszej
Fundacji. Zresztą - nie tylko ja. Wszyscy się ze sobą
dzielimy doświadczeniami. Cała nasza fundacyjna wspólnota.

    A doświadczenia przekładamy na konkrety. Na pomoc
dla tych, którym trzeba pomóc, żeby się w życiu nie
pogubili. Żeby nie byli sami. Żeby uwierzyli w siebie
i przekonali się, że samodzielność - to nie samotność.
I żeby po latach podzielili się tym z innymi.

Wanda Chotomska